У пятніцу медработнікі Пастаўшчыны змянілі белыя халаты на прыгожыя строі і сабраліся ў райвыканкаме, каб атрымаць заслужаныя ўзнагароды за асабісты ўклад у барацьбу з каранавіруснай інфекцыяй.
Прадстаўнікоў Пастаўскай ЦРБ і санітарнай службы раёна вітаў намеснік старшыні райвыканкама Юрый Кісялёў. Ён выказаў шчырыя словы падзякі медыкам за іх самаадданую працу падчас пандэміі каранавіруса, калі ім давялося змагацца за жыцці і здароўе людзей у аўральным рэжыме.
— Я выдатна ведаю, у якіх няпростых умовах вам прыйшлося лячыць невядомае да гэтага захворванне, — гаварыў Юрый Кісялёў. — Не было стандартных падыходаў, адпрацаваных алгарытмаў дзеянняў. І тут на першы план выйшлі ваш прафесіяналізм, адказнае стаўленне да справы, жаданне дапамагчы чалавеку. Размаўляючы з тымі, каго вы вярнулі да жыцця ў нашай бальніцы, зразумеў, што адным са складальнікаў рэцэпта выздараўлення былі вашы ўважлівасць і спагаднасць да пацыентаў. Мне людзі так і казалі: «Медыцынскія работнікі мяне выняньчылі, усялілі надзею ў тое, што папраўлюся». На вышыні была і санітарная служба, якая адпрацоўвала ўсе ачагі інфекцыі.
Разам з тым Юрый Мікалаевіч адзначыў, што барацьба с COVID-19 не завершана. Пакуль мы гаворым толькі пра ліквідацыю ўспышкі захворвання і вяртанне да звычайнага рэжыму работы бальніцы. Але і гэта ўжо вялікая перамога. Такое меркаванне раздзяляе і галоўны ўрач ЦРБ Уладзімір Чакавы. Ён узгадаў, у якіх няпростых умовах давялося працаваць калектыву апошнія 4 месяцы, якія былі зроблены захады да эфектыўнага лячэння каранавіруснай інфекцыі.
— Я ганаруся ўсім калектывам і лічу, што заахвочаны павінен быць кожны, — сцвярджаў Уладзімір Чакавы. — Не магу не адзначыць зладжаную каардынацыйную работу на ўзроўні мясцовай улады, цеснае ўзаемадзеянне з раённым цэнтрам гігіены і эпідэміялогіі, АДРАЦ «Ветразь», шпіталем. У няпростых умовах словам і справай нас падтрымалі неабыякавыя людзі, якія ахвяравалі бальніцы 52 тысячы рублёў. Гэта амаль максімальная сума па Віцебскай вобласці. Яны выкарыстаны на набыццё сродкаў індывідуальнай аховы медыкам і неабходнага абсталявання для лячэння віруса.
У пацвярджэнне слоў падзякі і ацэнкі напружанай працы ва ўмовах пандэміі шэраг медыцынскіх работнікаў адзначаны ўзнагародамі рознага ўзроўню.
Вераніка Філановіч
Фота аўтара
Варапаеўская дыстанцыя пуці ўжо больш за 80 гадоў абслугоўвае чыгунку па трох кірунках: Полацк—Маладзечна (ад ст. Ветрына да ст. Параф’янава), Круляўшчызна—Лынтупы і Варапаева—Друя. За бяспеку руху цягнікоў адказвае ўчастак па абслугоўванні і рамонце штучных збудаванняў. На яго балансе 112 мастоў агульнай даўжынёй 2 083 метры і 275 водапрапускных труб працягласцю 3 511 метраў. Сёння ў калектыве ўчастка 11 чалавек.
Рабочы дзень маставікоў пачынаецца з планёркі і размеркавання абавязкаў. Затым — выезд брыгады непасрэдна на аб’ект. Яе задача — утрыманне ў належным стане штучных збудаванняў і прылеглай да іх тэрыторыі адпаведна сезону: вясной і летам гэта абкошванне расліннасці, афарбоўка парэнчаў і пралётных збудаванняў, зімой — ачышчэнне драўлянага маставога бруса ад снегу і наледзі. Важны складальнік работы рамонтнікаў — адвядзенне вады ад пуці і ўстаноўка ахоўных прыстасаванняў. Трываламу функцыянаванню мастоў і водапрапускных труб садзейнічае прымяненне сучасных матэрыялаў, абсталявання і тэхналогій.
— У гэтыя дні нарошчваем агаловак трубы і адкосныя крылы моста на 523-м кіламетры перагону Зябкі—Баравое, — расказваў брыгадзір Сяргей Брагін. — А на 7-м кіламетры ўчастка Варапаева—Шаркаўшчына на мосце каля Белек заліваем конусы маналітным бетонам. Працуюць маставікі на вышыні. Гэта патрабуе ад іх пільнасці, акуратнасці.
Сяргей Брагін — малады, але ўжо дастаткова дасведчаны ў маставой справе спецыяліст. Прыйшоў у дыстанцыю ў 2008 годзе рамонтнікам, а калі закончыў Аршанскі каледж чыгуначнага транспарту, яго назначылі брыгадзірам. У мінулым годзе рады рамонтнікаў папоўнілі Арцём Анкудовіч і Павел Міхалевіч.
Прыкладам для іншых з’яўляецца ветэран участка Паісій Кузьміч Сарокін, які з 1978-га па 2013 год працаваў маставым майстрам. Пад яго кіраўніцтвам абноўлена каля 30 збудаванняў. Паісій Кузьміч неаднаразова адзначаўся як найлепшы работнік дыстанцыі, атрымліваў падзякі і граматы. І сёння былы маставік шчыра дзеліцца багатым вопытам з маладымі.
Святлана Шафаровіч
Фота Таццяны Насевіч